خاصیت ذهن ما انسان‌ها اینه که وقتی یه مبحث رو تازه یاد می‌گیریم، ذهنمون “آشفته‌ست”؛ چون ذهن از حالت قبلی خودش خارج شده و اطلاعات تازه بهش وارد شده و اون اطلاعات هنوز خیلی توی ذهن ما مستحکم نشده، توی این حالت اگر اون اطلاعات رو با تمرین و تکرار مداوم توی ذهن مستحکم نکنیم از بین میره و انگار نه انگار که وجود داشته! به خاطر همین بعد از این که یه مبحث رو یاد می‌گیریم باید بپردازیم به تمرین و حل تست و… تا اون اطلاعات تثبیت بشه و اینجاست که خیلی اوقات در مورد خیلی از مباحث، وقتی شروع به حل تست می‌کنیم، حس می‌کنیم “گیج” هستیم و اگه سوالو یه مقدار بپیچونن کاملاً خلع سلاح می‌شیم! این حالت طبیعیه و خاصیت ذهن ماست و چاره‌ش اینه که شروع کنیم به تمرین و تمرین و تمرین! تا تدریجاً ذهنمون با اون اطلاعت خو بگیره و اون معلومات توی ذهنمون تثبیت بشه. اینجا لازمه که شروع کنیم به حل تست‌های نسبتاً آسون و تدریجاً سوالات رو سخت‌تر کنیم، خیلی طولی نمی‌کشه که می‌بینیم دیگه اون حس گیجی که اولش داشتیم از بین رفته و نه‌ تنها دیگه گیج نمی‌زنیم، بلکه تدریجاً حس می‌کنیم بر سوالات سوار هستیم و کاملاً بر مسئله تسلط داریم و اصطلاحاً انگار که از بالا داریم به مسئله نگاه می‌کنیم و کاملاً بهش احاطه داریم و توی مشتمونه! البته حواست باشه که استاد خوب، تدریس منظم و دسته‌بندی مطالب هم خیلی می‌تونه توی مبارزه با گیجی ناشی از یادگیری مطالب کمک‌کننده باشه، به خاطر همین توی مکتب‌شیمی ما روی پله‌ پله چیده شدن مطالب و دسته‌بندی کردن مطالب شدیداً اصرار داریم!